تجربه کاربرد روش منقطع پیشگیری از بارداری در زنان شهر مشهدمطالعه کیفی پدیدارشناسی

زمینه و هدف: روش نزدیکی منقطع، سهم بالایی از حاملگی های ناخواسته همزمان با استفاده از سایر روش ها را در مرکز بهداشت شماره یک شهرستان مشهد به خود اختصاص می دهد . هدف از این مطالعه، بررسی تجربه زنان در استفاده از روش منقطع پیشگیری از باردای در مراکز بهداشتی و درمانی تحت پوشش مرکز بهداشت شماره یک شهرستان مشهد، به منظور سیاستگذاری و برنامه ریزی جامع تر برنامه های تنظیم خانواده بود.   روش تحقیق: پژوهش حاضر، یک مطالعه پدیدارشناسی توصیفی است که بر روی 31 نفر از زنان 18 تا 50 سال مراجعه کننده به مرکز بهداشت شماره یک شهرستان مشهد که از روش منقطع پیشگیری از بارداری استفاده می کردند، انجام شد. نمونه ها با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها پس از ضبط و پیاده سازی، با روش تجزیه و تحلیل محتوایی کلایزی آنالیز شدند.   یافته ها: بار روحی و روانی (ترس از روش های پیشگیری به خاطر عوارض، به خاطر نقل قول های غلط آشنایان و حاملگی)، کارآمدی روش منقطع (رسیدن به اوج لذت جنسی، احساس آرامش در خود و همسر بعد از رابطه)، دسترسی آسان (راحت بودن و بی واسطه بودن روش منقطع)، نگرش های مذهبی و سنتی (خواست خداوند، روایت ائمه اطهار، سنّت گذشتگان)، بار حمایتی از همسر (علاقه به همسر، ایجاد رضایت بیشتر در همسر، تمایل همسر زوجین به ادامه استفاده از روش منقطع)، ابراز هیجانات (کاهش کشمکش های زناشویی، هیجان بیشتر) و عدم حاملگی ناخواسته (عدم تجربه شکست روش منقطع)، طبقه های استخراج شده در این تحقیق بودند.   نتیجه گیری: برنامه های تنظیم خانواده، نمی تواند و نباید درصدد حذف روش منقطع برآید، بلکه باید در جهت کاهش بارداری های ناخواسته ناشی از روش منقطع، مسائلی همچون آموزش در زمینه استفاده درست از این روش، آگاهی از زمان های دارای حداکثر احتمال بارداری در طول سیکل باروری زنان، روش های پیشگیری اضطراری و مشارکت بیشتر مردان در برنامه های تنظیم خانواده مورد توجه قرار گیرند.